Costa Rica

Hallo allemaal, hoogste tijd voor een nieuw verslagje!

Mijn vorige verslag schreef ik vanuit Bocas del Toro in Panama,
inmiddels ben ik in Leon, Nicaragua. In de tussentijd heb ik dus alweer heel wat kilometers afgelegd en is er weer vanalles gebeurd vandaar dat ik het verslag even in twee delen heb opgesplitst. Als eerste nu het verslag van Costa Rica! (Die van Nicaragua komt ook z.s.m. :)

19 januari ben ik met een boot en bus naar Costa Rica gereisd. De grensovergang ging vrij gemakkelijk en na een vrij korte rit arriveerde ik in Puerto Viego, een leuk kustplaatsje met een relaxte sfeer en prachtige stranden. In het hostel ontmoette ik twee Zweedse meiden met wie ik ’s avonds op stap ben gegaan. Erg gezellig. Helaas vertrokken zij de volgende dag al vroeg. Ook ik ben vroeg opgestaan en ben naar Manzanillo gefietst. Een erg mooie rit langs de kust en door het bos. Na 1,5 uur fietsen hield de weg op en kon je alleen te voet verder het nationaal park in. Hier heb ik de hele middag in rond gelopen en verschillende dieren gezien (een luiaard, aapjes, veel spinnen en een agouti – een soort mega cavia:)

Het leuke is dat je tijdens het lopen in de jungle ook paadjes kunt nemen naar kleine paradijsstrandjes, helemaal voor jezelf!

Na nog een stukje dieper de junge in te lopen hoorde ik vreemde schreeuwende, krijsende geluiden. Hoe verder ik liep hoe harder het geluid werd, daar zag ik waar deze angstaanjagende geluiden vandaan kwamen – Brulapen

Ik had stiekem al wel gehoord dat deze hier voorkwamen maar als je
dit niet weet zou je je dood schrikken. Je verwacht minstens dat er een T-Rex in de bosjes verscholen zit.. ik hoorde later dat de schreeuw van deze beestjes ook daadwerkelijk is gebruikt is in de Jurassic park films:p

Na nog een laatste duik te hebben genomen heb ik mijn fiets opgezocht en ben weer naar het hostel gefietst.

De volgende ochtend ben ik naar San Jose gereisd. Deze grote stad (de hoofdstad van Costa Rica) staat niet bekend om zijn veiligheid en ik heb daarom een taxi naar het andere busstation genomen waarvandaan ik de bus naar Monteverde hebben gepakt.

Monteverde ligt in het Noorden van Costa Rica en is wat hoger gelegen waardoor de temperatuur een stuk lager ligt dan in andere delen. Het eerste wat ik dus ook deed toen ik aankwam is een broek en vest aantrekken;) En toen kwam de volgende uitdaging.. het was al avond en ik had nog geen hostel geboekt.. Drie keer over werd mij verteld dat er geen plaats was in de herberg waarna ik me toch een klein beetje zorgen begon te maken. Maar gelukkig bij het 4e hostel was er nog een bedje vrij. Heel toevallig verbleven de twee Zweedse meiden die ik in Puerto Viego was tegengekomen daar ook! Inmiddels hadden zich een stel Zweedse jongens zich bij de groep aangesloten en ben ik ’s avonds met de Zweedse bende gaan stappen;) We hebben nog geprobeerd de Salsa te dansen maar we hebben denk ik nog wel wat lesjes nodig.. Komt vast nog wel:)

Vrijdag 22 jan. heb ik een zipline tour geboekt, om 10.30 werden we opgepikt vanuit het hostel. Bij het extremo park aangekomen werden we in ons harnas gehesen en kregen we uitleg over hoe het ziplinen in zijn werk gaat. In totaal waren er zo’n 14 ziplinen in het park met allemaal verschillende lengtes (40 tot 750 meter lang) bij de meeste hang je gewoon verticaal maar bij 2 lijnen werd je horizontaal opgehangen. Deze heet dan ook heel toepasselijk de superman. Één ging door een tunnel (voor de mensen die mij goed kennen, nee idd niet helemaal mijn ding;) De andere was wel echt het vetste, dit is ook de langste en het voelt inderdaad net alsof je als superman over de jungle heen vliegt, echt gaaf!

Er zat trouwens ook nog één beetje enge bij.. de Tarzan swing (somige hebben me misschien al op facebook voorbij zien slingeren;) Je moet eerst op een plateau gaan staan waar je vervolgens vanaf springt en na een kleine vrije val heen er weer word geslingerd aan een zipline. Ik voelde me inderdaad wel een beetje Tarzan op dat moment :p

Al met al een gave middag. ’s Avonds ben ik met een jongen die bij het hostel werkt, twee Amerikanen en een Nederlander (die ik bij het ziplinen had ontmoet) naar een hoog punt gewandeld waarvandaan we een prachtige zonsondergang hebben bekeken. Daarna zijn we nog uit eten gegaan en hebben nog wat gepooled in een barretje.

Zaterdag 23 januari zijn Thomas, Daniel en ik al vroeg opgestaan om een wandeling te maken in het cloudforest. Hier aangekomen stonden er al groepen ouderen in de wachtrij om een kaartje te kopen voor het national park. Dat is ook wel echt het grote verschil tussen Costa Rica t.o.v. Panama en Nicaragua, het is al ontdekt bij het grote publiek en daardoor ook vele malen duurder. Gelukkig was er een studentenkorting van toepassing die ik en Tom hebben gekregen door ons verzekeringskaartje te laten zien, even bluffen (ben natuurlijk eigenlijk geen student meer;) Het park was erg mooi. Veel bijzondere planten, bomen, vogels en we zijn een soort wasbeertje tegengekomen. Ook was er in het begin van het park een voederplaats waar tientallen kolibries op af kwamen. Een leuk gezicht al die megasnel vliegende vogeltjes. Op de terugweg naar het hostel zijn we wat eerder uitgestapt om een holle boom te beklimmen. Deze boom is zo geworden doordat boven op de originele boom een andere boom is gaan groeien die de oude boom steeds verder verstrengelde en beknelde waardoor deze dood is gegaan en alleen de buitenste boom overbleef met al zijn vreemd gevormde takken. Zielig verhaal hè.. maar wel erg leuk om te beklimmen:)

Om 14.30 vertrok mijn bus naar La Fortuna. Na een prachtige bus en boot rit kwam ik aan bij het hostel. Een mooi hostel met verwarmd zwembad! Daar kwam ik Suze tegen een Nederlands meid met wie ik een tour hebt geboekt naar de Arenal vulkaan.

Na een twee uur durende hike door de jungle waren we bij de top van Cerro Chato, deze vulkaan is niet meer actief. De vulkaan die hiernaast ligt, de Arenal vulkaan nog wel maar is nu in rust.

We zijn de krater ingegleden.. het was nog een hele klus om veilig beneden te komen door de modder;) eenmaal beneden konden we dan wel weer de modder van ons afwassen in het meer dat zich in de krater heeft gevormd. Hier hebben we geluncht en zijn daarna weer omhoog geklauterd. Ook dit was zeker een uitdaging. De rest van de hike viel mee. We zijn nadat we aan de andere kant de vulkaan af zijn gelopen nog een stukje over het platteland gelopen, naar een waterval en door een mooie tuin met bijzonder planten en vogels (toekans!) Hierna zijn we met de bus naar de natuurlijke hotsprings gereden. Dit stuk rivier word verwarmd door de geothermische activiteit van de Arenal vulkaan. Het was al donker en op blote voeten en in onze bikini moesten we nog een stukje lopen voordat we er waren. Brr.. ja ook hier was het koud maar na een stap in het warme water van de rivier was dit leed al snel vergeten.. Heerlijk ontspannen. We kregen daar ook nog een drankje en een gezichtsmasker met vulkanische klei.

Wat een luxe, maar oh zo lekker na een hele dag te hebben gewandeld.

Tot zover Costa Rica waar ik niet zo heel lang ben geweest maar wel ontzettend heb genoten van de prachtige natuur. Op de terugreis kom ik ook hier weer terug en ga dan langs de andere kust reizen.
Een goed vooruitzicht!