NZ: het Zuidereiland
Blijf op de hoogte en volg Corine
11 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Hoi allemaal!
Het is de hoogste tijd om weer eens een blogje te schrijven. Ik ben inmiddels alweer bijna 5 weken op het Noordereiland maar ik zal eerst maar eens beschrijven wat allemaal op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland heb beleefd!
Woensdag 18 december was het dan zover, de dag dat ik het zonnige Sydney moest verlaten. Na een 2,5 durende vlucht kwam ik laat in de avond aan op de luchthaven van Auckland. Daar aangekomen werden mijn tent en schoenen ingenomen om gecontroleerd te worden op zand,takjes etc. (Ze zijn erg bang voor planten en dierenziektes)
Omdat mijn vlucht naar Christchurch (Op het Zuidereiland) de volgende ochtend om 4 uur vertrok besloot ik om de nacht op het vliegveld door te brengen. Niet echt comfortabel maar goed..
In Christchurch werd ik verwelkomd met regen, veel regen.. Wat de stad een naargeestige uitstraling gaf.
Christchurch is in 2010 en 2011 zwaar getroffen door aardbevingen en is hier nog lang niet van hersteld, veel gebouwen zijn (deels) verwoest en er zijn nog steeds gedeeltes afgezet waar ze proberen de stad weer wat op te bouwen. Via Gumtree kwam ik in contact met Darragh (een 30-jarige Ier die in Australie woont en werkt) Brittany (een 30-jarige Amerikaanse die in Nieuw-Zeeland woont en werkt) en Karin (een 23-jarige Oosterijkse) Darragh had voor drie weken een campervan gehuurd samen met een vriendin, alleen kon deze door omstandigheden niet meer mee waardoor hij reisgenootjes zocht om het Zuidereiland mee te gaan verkennen.
Diezelfde dag hebben we met z´n allen afgesproken en we besloten met elkaar op te reizen. We zijn naar Littelton gereden waar we een hike hebben gedaan vanwaar je een prachtig uitzicht had op Christchurch en omgeving. ´s Avonds hebben we nog wat drankjes in een jazzbarretje gedronken en zijn de volgende ochtend onderweg gegaan naar lake Tekapo. In lake Tekapo hebben we een wandeling gemaakt. Het landschap was prachtig alleen zat het weer niet echt mee waardoor we naar 2,5 uur koud en doorweekt en met een ietswat minder humeur terugkwamen bij het holidaypark waar we onze camper hadden geparkeerd. Daar kwamen we tot de ontdekking dat er een zwembad/ spa aanwezig was op het park! Na een uurtje in het warme water te hebben gedobberd waren we weer helemaal de oude;) We zijn hierna doorgereden naar Jerremy in Oamaru. Waar we via couchsurfing mee in contact zijn gekomen. Couchsurfing is een online netwerk waar mensen aangeven als ze een slaapplaats (bank) beschikbaar hebben waar reizigers dan gratis kunnen blijven slapen. Omdat wij een campervan hadden, waren wij alleen opzoek naar mensen met een oprit waar wij onze van neer konden zetten en evt. gebruik konden maken van toilet keuken. Ik had hier tijdens mijn reis in Australië al wel van gehoord maar had er nog geen gebruik van gemaakt. Brittany heeft dit al veel gedaan tijdens haar reizen en heeft tegenwoordig ook regelmatig reizigers bij haar over de vloer in Hamilton. s´Avonds hebben we pinguïns gespot in de haven van Oamaru en zijn daarna nog even de kroeg ik geweest waar ik 4 Friese jongemannen tegenkwam die hier op een melkboerderij werken. De volgende dag zijn we naar een marktje in Oamaru geweest waar lokale producten werden verkocht, ook kregen we nog een rondleiding door de brouwerij.
Die avond zijn we naar Dunedin gereden en zijn onderweg gestopt voor een wandeling over het strand waar we meerdere zeeleeuwen hebben gespot. Ook in Dunedin hadden we een couchsurf adresje gevonden, dit keer bij 3 punkrockers: Jorg, Ben en Dan. Erg aardige jongens die ons die avond een rondleiding hebben gegeven door de stad. We zijn naar the steepest street of the world geweest en hebben daarna een strandwandeling gemaakt naar de Cathedral caves. In de avond hebben we nog wat spelletjes gedaan (Beerpong!) en hadden we het geluk dat we binnen konden slapen. Er was genoeg plaats voor ons vieren op banken, luchtbedden en yogamatjes. De volgende dag heeft Jorg ons meegenomen voor een wandeling op mount Cargill. Dit was een erg mooie wandeling door het regenwoud met een prachtig uitzicht over de stad. De terugweg besloten we een andere route te nemen wat eindigde in een 3 uur durende tocht over het platteland van Dunedin.. Gelukkig hadden we net voor zonsondergang de campervan teruggevonden.. Die avond kwam er nog een vriend van de jongens over, Courlin. Deze 23 jarige Canadees reist al twee jaar liftend, zonder geld de wereld over. Hij heeft of een wel érg spannend leven of hij heeft een talent in het vertellen van sterke verhalen.. de waarheid zal wel ergens in het midden liggen maar het was in ieder geval leuk om naar te luisteren! De volgende dag was het tijd om Dunedin te verlaten en we zijn naar Curio bay gereden (in het Catlins forest)
We zijn op kerstavond naar een klein katholiek kerkje in de buurt zijn gegaan. Het was een mooie dienst en er waren naast de locals ook nog anderen backpackers aanwezig.
1e kerstdag was koud en regenachtig. Darragh en ik zaten rustig aan een bakje koffie in het café toen Karin en Brittany het café binnenstormden. Ze hadden een groep Hector dolfijnen gespot in de zee en hadden hun bikini al aangetrokken om met ze te gaan zwemmen, ook Darragh trok z´n zwembroek aan en daar gingen ze, de ijskoude zee in... Helaas was er niemand op het strand en dit zeldzame moment moest toch vastgelegd worden.. Dus offerde ik mezelf maar op om als fotograaf te fungeren;P Nadat mijn onderkoelde vrienden weer een beetje waren bijgekomen hebben we een wandeling gemaakt naar het meest zuidelijke punt van NZ en zijn we na een overheerlijk kerstdiner ( bestaande uit noodles met kip) vroeg naar bed gegaan. De volgende dag moesten we helaas weer helemaal terug naar Dunedin omdat iemand zo stom was om zijn schoenen te laten liggen... (Het is denk ik niet nodig om te vermelden wie deze persoon was;)
Gelukkig waren we meer dan welkom bij de jongens in Dunedin en we konden zo aanschuiven voor een echt kerstdiner. Er kwamen nog wat vrienden over en het werd een erg gezellige avond. De volgende dag zijn we naar Milford Sound gereden. Waar we onze ogen uitkeken. Het had erg veel geregend de laatste dagen en we reden over een weg met aan beide kanten grote rotsformaties waar het water met geweld vanaf kletterde. Ook zagen we daar Kea papegaaien. Erg nieuwsgierige beestjes die onze campervan erg interessant vonden.
De dag daarop hebben we de Routeburn track gedaan. Een wandeling met watervallen, meren echt schitterend! ´s Avonds hebben we op een mooie camping midden in de natuur, tussen de paarse bloemen, Karins 24e verjaardag gevierd. Er schoven nog wat mensen aan die wel zin hadden in een hapje en een drankje en het werd een gezellige avond. De volgende ochtend hebben we een bootcruise gemaakt door Milford Sound en hebben daarna nog wat korte tracks gedaan. (en in een rivier gezwommen waarvan de gevoelstemperatuur -10 was...) Daarna zijn we naar Te Anau gegaan waar we onze campervan bij een hostel parkeerden waar we eindelijk weer fijne warme douches hadden.. De volgende dag zijn we in de vroege ochtend aan de Kepler track begonnen. Weer een supertrack! de grond, bomen en planten waren bedenkt onder een deken van mos met aan het eind een groot meer, een sprookjesachtige omgeving..
In de avond zijn we naar Queenstown gereden waar we onze camper konden parkeren in de oprit van een vriend van Brittany, Scot (een Schotse jongen die samen met zijn broer en 3 Ierse huisgenoten in Queenstown woont) Hij had ons alleen niet verteld dat hij op de volgens ons op een na steilste weg van de wereld woont waardoor we 3 nachten in anti- trendelenburg hebben geslapen.. De volgende dag zijn we de stad gaan verkennen en hebben ´s avonds lekker gebarbecued en een kroegentocht gedaan met een groep jongeren uit Darraghs hostel. Omdat Darragh voor nieuwjaar een hostel + activiteitenpakket had geboekt voor twee personen kon er steeds 1 persoon in het hostel slapen en mee doen met de activiteiten. Gelukkig waren ze niet zo streng waardoor we dit gewoon met z´n allen konden doen. Op oudjaarsdag zijn Darragh en ik gaan ziplinen (met een soort kabelbaan van een berg af) Het uitzicht was mooi maar het ziplinen zelf was nou niet echt spectaculair. ´s avonds gingen we weer terug naar het hostel waar ik met Joost (met wie ik de Oostkust van Australië heb bereist) had afgesproken. Dit was een leuk weerzien!
Scott´s vriend Simon hield ´s avonds een BBQ houseparty en wij waren uitgenodigd. In het huis verzorgde een DJ de muziek en we hebben hebben om 00.00 vanaf de veranda het vuurwerk gekeken. Het plan was om ook nog de stad in te gaan maar het was te leuk op het feest dus zijn we daar de hele nacht gebleven.. We kwamen, zoals het hoort op nieuwjaarsdag, met zonsopkomst terug bij onze campervan.. Nieuwjaarsdag hebben we het rustig aan gedaan en zijn ´s avonds uit eten gegaan. De volgende dag hebben we afscheid genomen van Scot & vrienden en van Joost. Wij zijn toen weer met z´n vieren verder getrokken. Aangekomen in Wanaka was het weer niet zo best en omdat the Hobbit uitverkocht was zijn we maar in de campervan The Runaways gaan kijken op Darraghs laptop. Ook de volgende dag was het weer niet super en dus viel ons plan om de Rob Roy track te doen in het water.. Wel hadden we het geluk dat de Haast pass na dagen weer open ging dus we konden onze weg in ieder geval vervolgen richting de gletsjers. De weg naar Fox glacier was prachtig alleen was er van de fox glacier zelf niet veel te zien helaas... de volgende dag zijn we rond het Mirror lake gewandeld. De naam zegt het al! en we zijn daarna doorgereden naar de Franz Josef glacier. Dit was veel beter te zien als de fox glacier en ook de grote rivier smeltwater en de watervallen waren erg mooi om te zien. Daarna zijn we naar de Pancake rocks gereden. Deze rotsen hebben een aparte structuur (lijken op opgestapelde pannenkoeken) De volgende dag vervolgen we onze weg we richting Abel Tasman.
Onderweg zijn we gestopt en hebben een poging gedaan om een wandeling in het Nelson lakes national park te maken. Maar zodra we de deur van de camper open deden werden we aangevallen door een grote zwerm Sandflies... (hier hebben we al een paar ervaringen mee gehad tijdens onze trip, maar zoveel bij elkaar echt verschrikkelijk!)we zijn m dus maar weer snel gepeerd. We zijn in Motueka gestopt waar we hebben gebbqt en de nacht hebben doorgebracht. De volgende ochtend vertrokken ik, Brittany en Karin vroeg voor een lange wandeling in het Abel tasman national park. We werden met de watertaxi naar Barks bay gebracht vanwaar we terug moesten lopen naar ons begin punt. Het was een prachtige wandeling langs de kust. We hadden ook erg geluk met het weer dit keer (wat ook wel mocht na zoveel regen;) in 6,5 uur waren we weer terug bij ons beginpunt. Daar kwamen we Darragh weer tegen die net een skydive achter de rug had.. van 17.000 ft.. Ik was eerst van plan om met hem mee te gaan maar ik wou het Abel Tasman national park daar niet voor laten schieten waardoor ik besloot de skydive later te doen (boven lake Taupo!! maar daar kom ik in het volgende verslag op terug...) We hebben die avond in een barretje doorgebracht en zijn daarna gaan slapen op een erg mooie camping in abel tasman. De volgende dag hebben we lekker uitgeslapen en zijn naar Takaka (Golden bay) gereden. Dit is een echt hippiedorpje, leuke sfeer.. we zijn die avond lekker uit eten geweest en hebben de nacht op een parkeerplaats in de haven doorgebracht.. En toen was de laatste dag met Darragh, Brittany en Karin alweer aangebroken.. We zijn nog even naar het strand van Takaka gegaan. Maar het weer werd al snel minder waardoor we besloten door te rijden naar Nelson. Daar hebben we in de avond afgesproken met een vriendin van Brittany en zijn een barretje in gedoken. Het waren gezellige weken met erg lieve mensen. Ik heb fantastische dingen gedaan/gezien! Het enige nadeel was het weer, we hebben ontzettend veel regen gehad waardoor we toch dingen niet hebben kunnen doen.. of maar met onze poncho aan.. m´n 3 reisgenootjes vlogen 12 februari weer terug naar Auckland via Christchurch maar mijn vlucht was al op 9 februari in de avond waardoor ik die ochtend vroeg de bus moest pakken van Nelson naar Christchurch... Dit was een lange maar erg mooie rit langs de noord/oost kust van het Zuidereiland.
Het is de hoogste tijd om weer eens een blogje te schrijven. Ik ben inmiddels alweer bijna 5 weken op het Noordereiland maar ik zal eerst maar eens beschrijven wat allemaal op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland heb beleefd!
Woensdag 18 december was het dan zover, de dag dat ik het zonnige Sydney moest verlaten. Na een 2,5 durende vlucht kwam ik laat in de avond aan op de luchthaven van Auckland. Daar aangekomen werden mijn tent en schoenen ingenomen om gecontroleerd te worden op zand,takjes etc. (Ze zijn erg bang voor planten en dierenziektes)
Omdat mijn vlucht naar Christchurch (Op het Zuidereiland) de volgende ochtend om 4 uur vertrok besloot ik om de nacht op het vliegveld door te brengen. Niet echt comfortabel maar goed..
In Christchurch werd ik verwelkomd met regen, veel regen.. Wat de stad een naargeestige uitstraling gaf.
Christchurch is in 2010 en 2011 zwaar getroffen door aardbevingen en is hier nog lang niet van hersteld, veel gebouwen zijn (deels) verwoest en er zijn nog steeds gedeeltes afgezet waar ze proberen de stad weer wat op te bouwen. Via Gumtree kwam ik in contact met Darragh (een 30-jarige Ier die in Australie woont en werkt) Brittany (een 30-jarige Amerikaanse die in Nieuw-Zeeland woont en werkt) en Karin (een 23-jarige Oosterijkse) Darragh had voor drie weken een campervan gehuurd samen met een vriendin, alleen kon deze door omstandigheden niet meer mee waardoor hij reisgenootjes zocht om het Zuidereiland mee te gaan verkennen.
Diezelfde dag hebben we met z´n allen afgesproken en we besloten met elkaar op te reizen. We zijn naar Littelton gereden waar we een hike hebben gedaan vanwaar je een prachtig uitzicht had op Christchurch en omgeving. ´s Avonds hebben we nog wat drankjes in een jazzbarretje gedronken en zijn de volgende ochtend onderweg gegaan naar lake Tekapo. In lake Tekapo hebben we een wandeling gemaakt. Het landschap was prachtig alleen zat het weer niet echt mee waardoor we naar 2,5 uur koud en doorweekt en met een ietswat minder humeur terugkwamen bij het holidaypark waar we onze camper hadden geparkeerd. Daar kwamen we tot de ontdekking dat er een zwembad/ spa aanwezig was op het park! Na een uurtje in het warme water te hebben gedobberd waren we weer helemaal de oude;) We zijn hierna doorgereden naar Jerremy in Oamaru. Waar we via couchsurfing mee in contact zijn gekomen. Couchsurfing is een online netwerk waar mensen aangeven als ze een slaapplaats (bank) beschikbaar hebben waar reizigers dan gratis kunnen blijven slapen. Omdat wij een campervan hadden, waren wij alleen opzoek naar mensen met een oprit waar wij onze van neer konden zetten en evt. gebruik konden maken van toilet keuken. Ik had hier tijdens mijn reis in Australië al wel van gehoord maar had er nog geen gebruik van gemaakt. Brittany heeft dit al veel gedaan tijdens haar reizen en heeft tegenwoordig ook regelmatig reizigers bij haar over de vloer in Hamilton. s´Avonds hebben we pinguïns gespot in de haven van Oamaru en zijn daarna nog even de kroeg ik geweest waar ik 4 Friese jongemannen tegenkwam die hier op een melkboerderij werken. De volgende dag zijn we naar een marktje in Oamaru geweest waar lokale producten werden verkocht, ook kregen we nog een rondleiding door de brouwerij.
Die avond zijn we naar Dunedin gereden en zijn onderweg gestopt voor een wandeling over het strand waar we meerdere zeeleeuwen hebben gespot. Ook in Dunedin hadden we een couchsurf adresje gevonden, dit keer bij 3 punkrockers: Jorg, Ben en Dan. Erg aardige jongens die ons die avond een rondleiding hebben gegeven door de stad. We zijn naar the steepest street of the world geweest en hebben daarna een strandwandeling gemaakt naar de Cathedral caves. In de avond hebben we nog wat spelletjes gedaan (Beerpong!) en hadden we het geluk dat we binnen konden slapen. Er was genoeg plaats voor ons vieren op banken, luchtbedden en yogamatjes. De volgende dag heeft Jorg ons meegenomen voor een wandeling op mount Cargill. Dit was een erg mooie wandeling door het regenwoud met een prachtig uitzicht over de stad. De terugweg besloten we een andere route te nemen wat eindigde in een 3 uur durende tocht over het platteland van Dunedin.. Gelukkig hadden we net voor zonsondergang de campervan teruggevonden.. Die avond kwam er nog een vriend van de jongens over, Courlin. Deze 23 jarige Canadees reist al twee jaar liftend, zonder geld de wereld over. Hij heeft of een wel érg spannend leven of hij heeft een talent in het vertellen van sterke verhalen.. de waarheid zal wel ergens in het midden liggen maar het was in ieder geval leuk om naar te luisteren! De volgende dag was het tijd om Dunedin te verlaten en we zijn naar Curio bay gereden (in het Catlins forest)
We zijn op kerstavond naar een klein katholiek kerkje in de buurt zijn gegaan. Het was een mooie dienst en er waren naast de locals ook nog anderen backpackers aanwezig.
1e kerstdag was koud en regenachtig. Darragh en ik zaten rustig aan een bakje koffie in het café toen Karin en Brittany het café binnenstormden. Ze hadden een groep Hector dolfijnen gespot in de zee en hadden hun bikini al aangetrokken om met ze te gaan zwemmen, ook Darragh trok z´n zwembroek aan en daar gingen ze, de ijskoude zee in... Helaas was er niemand op het strand en dit zeldzame moment moest toch vastgelegd worden.. Dus offerde ik mezelf maar op om als fotograaf te fungeren;P Nadat mijn onderkoelde vrienden weer een beetje waren bijgekomen hebben we een wandeling gemaakt naar het meest zuidelijke punt van NZ en zijn we na een overheerlijk kerstdiner ( bestaande uit noodles met kip) vroeg naar bed gegaan. De volgende dag moesten we helaas weer helemaal terug naar Dunedin omdat iemand zo stom was om zijn schoenen te laten liggen... (Het is denk ik niet nodig om te vermelden wie deze persoon was;)
Gelukkig waren we meer dan welkom bij de jongens in Dunedin en we konden zo aanschuiven voor een echt kerstdiner. Er kwamen nog wat vrienden over en het werd een erg gezellige avond. De volgende dag zijn we naar Milford Sound gereden. Waar we onze ogen uitkeken. Het had erg veel geregend de laatste dagen en we reden over een weg met aan beide kanten grote rotsformaties waar het water met geweld vanaf kletterde. Ook zagen we daar Kea papegaaien. Erg nieuwsgierige beestjes die onze campervan erg interessant vonden.
De dag daarop hebben we de Routeburn track gedaan. Een wandeling met watervallen, meren echt schitterend! ´s Avonds hebben we op een mooie camping midden in de natuur, tussen de paarse bloemen, Karins 24e verjaardag gevierd. Er schoven nog wat mensen aan die wel zin hadden in een hapje en een drankje en het werd een gezellige avond. De volgende ochtend hebben we een bootcruise gemaakt door Milford Sound en hebben daarna nog wat korte tracks gedaan. (en in een rivier gezwommen waarvan de gevoelstemperatuur -10 was...) Daarna zijn we naar Te Anau gegaan waar we onze campervan bij een hostel parkeerden waar we eindelijk weer fijne warme douches hadden.. De volgende dag zijn we in de vroege ochtend aan de Kepler track begonnen. Weer een supertrack! de grond, bomen en planten waren bedenkt onder een deken van mos met aan het eind een groot meer, een sprookjesachtige omgeving..
In de avond zijn we naar Queenstown gereden waar we onze camper konden parkeren in de oprit van een vriend van Brittany, Scot (een Schotse jongen die samen met zijn broer en 3 Ierse huisgenoten in Queenstown woont) Hij had ons alleen niet verteld dat hij op de volgens ons op een na steilste weg van de wereld woont waardoor we 3 nachten in anti- trendelenburg hebben geslapen.. De volgende dag zijn we de stad gaan verkennen en hebben ´s avonds lekker gebarbecued en een kroegentocht gedaan met een groep jongeren uit Darraghs hostel. Omdat Darragh voor nieuwjaar een hostel + activiteitenpakket had geboekt voor twee personen kon er steeds 1 persoon in het hostel slapen en mee doen met de activiteiten. Gelukkig waren ze niet zo streng waardoor we dit gewoon met z´n allen konden doen. Op oudjaarsdag zijn Darragh en ik gaan ziplinen (met een soort kabelbaan van een berg af) Het uitzicht was mooi maar het ziplinen zelf was nou niet echt spectaculair. ´s avonds gingen we weer terug naar het hostel waar ik met Joost (met wie ik de Oostkust van Australië heb bereist) had afgesproken. Dit was een leuk weerzien!
Scott´s vriend Simon hield ´s avonds een BBQ houseparty en wij waren uitgenodigd. In het huis verzorgde een DJ de muziek en we hebben hebben om 00.00 vanaf de veranda het vuurwerk gekeken. Het plan was om ook nog de stad in te gaan maar het was te leuk op het feest dus zijn we daar de hele nacht gebleven.. We kwamen, zoals het hoort op nieuwjaarsdag, met zonsopkomst terug bij onze campervan.. Nieuwjaarsdag hebben we het rustig aan gedaan en zijn ´s avonds uit eten gegaan. De volgende dag hebben we afscheid genomen van Scot & vrienden en van Joost. Wij zijn toen weer met z´n vieren verder getrokken. Aangekomen in Wanaka was het weer niet zo best en omdat the Hobbit uitverkocht was zijn we maar in de campervan The Runaways gaan kijken op Darraghs laptop. Ook de volgende dag was het weer niet super en dus viel ons plan om de Rob Roy track te doen in het water.. Wel hadden we het geluk dat de Haast pass na dagen weer open ging dus we konden onze weg in ieder geval vervolgen richting de gletsjers. De weg naar Fox glacier was prachtig alleen was er van de fox glacier zelf niet veel te zien helaas... de volgende dag zijn we rond het Mirror lake gewandeld. De naam zegt het al! en we zijn daarna doorgereden naar de Franz Josef glacier. Dit was veel beter te zien als de fox glacier en ook de grote rivier smeltwater en de watervallen waren erg mooi om te zien. Daarna zijn we naar de Pancake rocks gereden. Deze rotsen hebben een aparte structuur (lijken op opgestapelde pannenkoeken) De volgende dag vervolgen we onze weg we richting Abel Tasman.
Onderweg zijn we gestopt en hebben een poging gedaan om een wandeling in het Nelson lakes national park te maken. Maar zodra we de deur van de camper open deden werden we aangevallen door een grote zwerm Sandflies... (hier hebben we al een paar ervaringen mee gehad tijdens onze trip, maar zoveel bij elkaar echt verschrikkelijk!)we zijn m dus maar weer snel gepeerd. We zijn in Motueka gestopt waar we hebben gebbqt en de nacht hebben doorgebracht. De volgende ochtend vertrokken ik, Brittany en Karin vroeg voor een lange wandeling in het Abel tasman national park. We werden met de watertaxi naar Barks bay gebracht vanwaar we terug moesten lopen naar ons begin punt. Het was een prachtige wandeling langs de kust. We hadden ook erg geluk met het weer dit keer (wat ook wel mocht na zoveel regen;) in 6,5 uur waren we weer terug bij ons beginpunt. Daar kwamen we Darragh weer tegen die net een skydive achter de rug had.. van 17.000 ft.. Ik was eerst van plan om met hem mee te gaan maar ik wou het Abel Tasman national park daar niet voor laten schieten waardoor ik besloot de skydive later te doen (boven lake Taupo!! maar daar kom ik in het volgende verslag op terug...) We hebben die avond in een barretje doorgebracht en zijn daarna gaan slapen op een erg mooie camping in abel tasman. De volgende dag hebben we lekker uitgeslapen en zijn naar Takaka (Golden bay) gereden. Dit is een echt hippiedorpje, leuke sfeer.. we zijn die avond lekker uit eten geweest en hebben de nacht op een parkeerplaats in de haven doorgebracht.. En toen was de laatste dag met Darragh, Brittany en Karin alweer aangebroken.. We zijn nog even naar het strand van Takaka gegaan. Maar het weer werd al snel minder waardoor we besloten door te rijden naar Nelson. Daar hebben we in de avond afgesproken met een vriendin van Brittany en zijn een barretje in gedoken. Het waren gezellige weken met erg lieve mensen. Ik heb fantastische dingen gedaan/gezien! Het enige nadeel was het weer, we hebben ontzettend veel regen gehad waardoor we toch dingen niet hebben kunnen doen.. of maar met onze poncho aan.. m´n 3 reisgenootjes vlogen 12 februari weer terug naar Auckland via Christchurch maar mijn vlucht was al op 9 februari in de avond waardoor ik die ochtend vroeg de bus moest pakken van Nelson naar Christchurch... Dit was een lange maar erg mooie rit langs de noord/oost kust van het Zuidereiland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
