Cambodja
Blijf op de hoogte en volg Corine
10 April 2014 | Cambodja, Khett Batdambang
Vanaf Don Det (Laos) ben ik met de bus naar de Cambodjaanse grens gegaan.
Na lang wachten was het visa geregeld en na nog langer wachten werden we opgepikt door een bus naar Stueng Traeng. Hier moest ik overstappen op een kleinere bus die vervolgens volgestouwd werd. Ik zat gezellig met 4 Cambodjaanse jongens helemaal achterin waar ik mijn benen 3 uur lang in dezelfde - de enige mogelijke houding heb moeten houden op de hobbelige weg naar Banlung.
Ik ben naar Banlung gereisd omdat ik had gehoord dat je daar pure, ruige jungletrekkings kon doen en ik dit erg graag mee wou maken. Ten Noorden van Banlung ligt het Virachey national park dit natuurgebied is nog niet volledig verkend en is het thuis van veel verschillende diersoorten ( apen, vogels, beren, luipaarden en olifanten)
Eenmaal aangekomen in Banlung vouwde zich nog 4 andere backpackers zich uit het minibusje en zijn we met zn 5en op zoek gegaan naar een slaapplek. We kozen ervoor om lekker luxe in een hotel te gaan slapen, wat hier nog steeds bijna niks kost.
De volgende dag zijn we in het stadje opzoek gegaan naar een tourorganisatie bij wie we een meerdaagse jungletrekking zouden kunnen boeken.
We kwamen uit bij Luckytours, dit bedrijfje word gerund door 4 broers die om beurten met een groep een tocht door de jungle maken.
Je had de keuze uit verschillende trekkings, deze verschilden in lengte, duur en plaats. Wij kozen voor de 3daagse track die de volgende dag van start ging. We hadden vroeg afgesproken bij een restaurantje waar we een ontbijtje kregen. Onze groep bestond uit:
Sokha- onze gids ( een 18 jarige jongen, de jongste van de broers) 1 Duitse man en 1 Engelse, 1 Zwitserse en 2 Franse jongens. En 1 Australisch en 1 Chinees meisje. Met een auto werden we naar de ferry gereden.
Aan de overkant van de rivier stonden een stel jonge jongens met scooters te wachten. Wij werden verzocht om er één uit te zoeken en er bij achterop te springen. We reden zo’n 10 minuten over smalle zandweggetjes, door diepe kuilen en langs kleine huisjes gemaakt van bamboe.
We stopten bij een huisje, hier kregen we een lunch voorgeschoteld. (rijst met kip en groenten) en hierna begon de echte jungletrekking. 4 jongens gingen met ons mee. Deze wonen hier aan de rand van de jungle en spreken geen woord Engels. Gelukkig spreekt Socha goed Engels en dus kon hij het één en ander vertalen.
We hebben gelopen tot dat het donker werd en zetten ons kamp om bij een waterval waar we onszelf even konden wassen. Daarna werd een net gespannen in de waterval en een uurtje later hadden we twee vissen gevangen. Ook hadden de jongens nog twee kikkers weten te vangen. Deze werden geroosterd boven een vuurtje en werden door ons opgepeuzeld met wat rijst en groenten. ( De rijst en groenten hadden we meegenomen vanuit Banlung) Onze voorraad water was er alweer doorheen en dus kookten we wat water uit de rivier waar we vervolgens onze drinkflessen weer mee vulden. Na een tijdje om het vuur te hebben gezeten hadden de jongens het idee om een nachtwandeling te gaan maken. Omdat je dan meer kans hebt om wilde dieren tegen te komen. Ik en nog 2 jongens gingen met de gidsen mee. We hadden zaklampen en in de duisternis lichtten honderden oogjes op. Dit was afkomstig van spinnen en andere insecten ( hier was ik in Australië al achter gekomen) zo hebben we een uur doodstil door de jungle gelopen. We hoorden vele onbekende geluiden maar zijn geen grote dieren tegengekomen op heel veel insecten, een paar kikkers en een hertje die aan het drinken was bij een stroompje.
Die nacht sliepen we in leger hangmatten. Deze hangmatten waren voorzien van een muggennet en sliepen, voor een hangmat, vrij comfortabel. Het is erg bijzonder om op deze manier te overnachten in de jungle, al die geluiden.. Vet!
’s Nachts werd ik nog wel een keer wakker omdat er iets tegen me aan liep. Ik keek op, pakte mijn zaklampje maar zag niks.. dat was best wel een klein beetje eng.. Gelukkig ben ik toch wel weer vrij snel in slaap gevallen. De volgende ochtend bij zonsopkomst zijn we opgestaan en hebben ontbeten met (als vanzelfsprekend) rijst en groenten. Na ons kamp weer afgebroken te hebben kon de wandeling voortgezet worden. De jungle werd steeds dichter begroeid en de jongens moesten hun kapmessen gebruiken om een weg te banen. Desondanks waren er stukken waar we niet anders konden dan kruipen of klimmen. Erg zwaar maar wel een echte uitdaging. Af en toe stopten we en onze gidsen vertelden iets over de omgeving, de dieren, bomen en planten die we tegenkwamen en om te drinken. Ondanks dat dit warm rivierwater was, waren onze flessen al snel leeg. De tijd die we hebben gelopen zonder water was nog zwaarder. Wij wisten niet hoelang het nog duurde voordat we voor de rivier waren maar Socha verzekerde ons dat we bijna bij de rivier zouden zijn. Onderweg kapten de jongens nog wat bamboe waar wat water in zat dat drinkbaar was. En na nog een hele tijd lopen kwamen we aan bij de rivier waar we direct het water van kookte zodat we weer drinkbaar water hadden. Ook hebben we er een verfrissende duik in genomen en mochten we even bijkomen.
Na de lunch gingen we weer verder, de tocht vervolgde zich. Onderweg klommen Socka en de jongens in bomen om eetbare vruchten te plukken. We kwamen onderweg nog een grote zwarte slang tegen en na nog een paar uur lopen moesten we een rivier oversteken. Met de backpacks op ons hoofd zijn we naar de overkant gelopen. Daar aangekomen zagen we dat er aan de andere kant van de rivier een aapje ons nauwlettend in de gaten hield. Socka vertelde ons dat het nu niet meer lang zou duren voor we onze bestemming (een gezin die in het oerwoud woont) zouden bereiken. Dit mocht ook wel want het was bijna donker.. We volgden de rivier nog een tijdje en zagen vervolgens een klein(van bamboe gemaakt) huisje staan. Rondom het huis liepen een paar varkens en kippetjes. Het gezin was erg vriendelijk en we mochten binnen slapen. Althans een paar, het was erg klein dus er moesten er alsnog een paar in de hangmat buiten slapen. Het gezin maakte een lekkere maaltijd voor ons klaar en er werden twee potten met rijstwijn aangebroken. Waar wij ons te goed aan mochten doen! Het was een erg gezellige avond.
De volgende dag heeft de familie ons de tabak en bananenplantage laten zien waarna we ons opfristen in de rivier en aan het laatste deel van de jungetocht begonnen.
Na een paar uurtjes wandelen kwamen we rond de middag aan bij een “dorpje” er stonden 3 kleine bamboe huisjes maar er liepen wel 10 volwassenen en een heel stel kinderen. Socka liep naar de groep toe en overlegde wat. De kinderen renden met z’n allen de jungle in en kwamen even later terug met 2 spinnen. 1 vogelspin en één iets kleiner soort maar nog steeds een monster! De kinderen hadden ze uit hun nest gelokt en gevangen zodat wij ze ook even konden bekijken. Wat een beesten.. sommige van ons wouden de spinnen wel even vasthouden maar ik heb het niet gedaan.. Van te voren dacht ik dat doe ik wel even maar nee nu ze zo voor me liepen paste ik toch maar.. brrr
Na de lunch hebben we nog een paar uurtjes gelopen en kwamen we weer aan op de plek waar we onze trip waren begonnen. We hebben daar nog wat gegeten en werden door de jongens weer naar de ferry gebracht. En zijn vervolgens met auto’s weer naar Banlung gereden.
Ik vond het jammer dat het er alweer op zat, we hadden een erg leuke groep en de spanning van je weg door de jungle banen en nooit weten wat je tegenkomt lag me wel! Deze tocht was dan ook 20x beter dan de jungletrip die ik in Chang Mai heb gemaakt. Ik ben nog één dag met de groep in Banlung gebleven waarnaar ik me weer afsplitste en de bus naar Phnom Penh heb genomen. Weer zat ik in een erg krakkemikkige bus met alleen maar locals.
s’ Avonds kwam ik aan in de hoofdstad van Cambodja. Met een tuktuk ben ik naar een hostel gebracht. Daar leerde ik Milou kennen, een Nederlands meisje met wie ik wat ben gaan eten in de stad. We hadden allebei al wat gelezen over de verschrikkelijke dingen die hier in Cambodja zijn gebeurd ten tijde van de Khmer Rouge. (1975-1979) maar wilden er nog meer van horen en andere reizigers raden ons aan om het genocidemuseum en de Killing fields te bezoeken. We hebben de volgende dag een tuk tuk aangehouden die ons hier heen zou brengen. Eerst stopten we bij de Killing fields , hier zijn 147 massagraven gevonden waar duizenden slachtoffers van het wrede Pol Pot bewind op en naast elkaar liggen begraven. Veel van de graven zijn nog niet geopend maar van de schedels van wel opgegraven lijken is een monument gemaakt. Het is een glazen toren in de vorm van een stupa met hierin honderden, misschien wel duizenden, schedels. Echt bizar. Bij binnenkomst kun je koptelefoon pakken die je langs de graven leidt en je verteld over wat er allemaal is gebeurd tijdens de Rode Khmer. Dit was erg indrukwekkend, we hielden het ook dan ook niet droog. Hierna zijn we naar het genocidenmuseum gebracht, deze voormalige school is in de tijd van de rode Khmer omgebouwd tot gevangenis/ martelcentrum. Hier werden duizenden, zogenaamde tegenstanders van het Pol Pot regime, eerst gemarteld en uiteindelijk bijna allemaal vermoord. We liepen door de gebouwen waar een tentoonstelling met de (martel)werktuigen en foto’s van de slachtoffers daarvan wordt gehouden. De cellen, de werktuigen en de honderden foto’s van de slachtoffers maakten op ons veel indruk en we zijn halverwege weggegaan omdat we echt niet meer aan konden zien, echt verschrikkelijk wat mensen elkaar aan kunnen doen, niet te beschrijven.. In totaal zouden onder zijn bewind anderhalf tot twee miljoen Cambodjanen zijn omgebracht. Dat was toen een vijfde van de Cambodjaanse bevolking. Dat zoiets zo kort geleden nog heeft kunnen gebeuren.. Geeft stof om over na te denken. Ik was erg blij dat ik samen met Milou was, we konden er gewoon in het Nederlands over napraten en zijn s’avonds nog even de stad in gegaan en hebben wat marktjes bezocht. De volgende dag ben ik op de bus gestapt richting Shinoukville, dit is ligt in het zuiden van Cambodja aan de kust.
In de bus zat naast een heel stel Cambodjanen ook een Nederlandse jongen, Tom.
Na een levensgevaarlijke busrit (ik heb letterlijk mijn leven een paar keer aan me voorbij zien flitsen, er bestaat hier niet zoiets als verkeersregels en een rijbewijs volgens mij..) kwamen we aan in Shinoukville. Een mooi kustplaatsje, heel anders dan wat ik tot nu toe van Cambodja had gezien. Dat was voornamelijk oud en armoedig en niet zoveel toeristen. Hier barste het van de backpackers en waren overal pubs en restaurants te vinden. We zijn ’s avonds heerlijk uit eten geweest met een groepje uit het hostel en zijn hierna gaan stappen.
Dit was weer even heel wat anders dan waar ik me de laatste dagen mee bezig had gehouden.. De volgende dag hebben we heerlijk gechilld aan het strand en zijn ’s avonds naar de bios geweest (of nouja bios.., je kon een film huren en kreeg dan een hokje toegewezen waar je hem kon kijken;)
De volgende dag heb ik de boot naar Koh Rong gepakt. Tom, Ellen (het Zweedse meisje) en nog een stel andere jongens bleven nog in Shinoukville omdat daar een Boozcruise vandaan zou vertrekken. Ik had meer zin om lekker te relaxen op een paradijselijk mooi eilandje en ben dus al een dag eerder daarheen vertrokken. We werden op een grote boot geladen en we maakten het onszelf gemakkelijk door boven op het dak van het boot te gaan liggen. Daar ontmoette ik een Belg en een Fransman met wie ik op Koh Rong een bungalowtje deelde. De verhalen die ik over Koh Rong had gehoord bleken te kloppen! Wat een klein paradijsje! Prachtig witte stranden, lekker eten en bovendien een erg relaxte sfeer. ‘S avonds werden er leuke feestjes georganiseerd maar niet zo massaal als in Shinoukville.
De volgende dag zijn we naar het strand aan de andere kant van het eiland gelopen. Het was hier erg rustig en we hebben heerlijk gezwommen, en gechilld op het strand. Ik hoorde dat Georgie (met wie ik in Laos ben omgegaan) ook op het eiland was en we zijn ‘s avonds uit eten geweest en hebben een nachtje doorgehaald.
De volgende dag zijn we met een hele groep naar Long beach gelopen, hiervoor moest je een weg door de jungle banen maar dat was het zeker waard. Een geweldig lang wit zand strand en s’avonds konden we genieten van een prachtige zonsondergang. Hierna namen we de boot terug naar de andere kant van het eiland, en hebben we ’s nachts met lichtgevend plankton gezwommen! Ik had in Thailand een snorkelset gekocht en deze kwam nu goed van pas! Als je met je lichaam bewoog lichtte al het plankton rondom op. Een hele bijzondere ervaring!
De volgende dag werd ik helaas ziek wakker misschien dat het aan het eten heeft gelegen want een Chileense vriend was ook ziek. We zijn maar op het strand onder een palmboom gaan liggen en hebben de hele dag op en neer naar de wc gerend. Verschrikkelijk, maar fijn dat we niets hoefden te doen en rustig uit konden zieken. We zijn ook maar vroeg naar bed gegaan en de volgende dag ging het alweer een stuk beter. Inmiddels waren mijn vrienden uit Shinoukville ook aangekomen op het eiland en we zijn samen weer (dwars door de jungle) naar Long Beach gelopen. We hebben daar een bungalowtje gehuurd en er een gezellige avond van gemaakt rondom het kampvuur.
De volgende dag ben ik met de groep Nederlandse jongens weer naar Shinoukville gegaan waar we weer een pubje in zijn gedoken. De dag daarop hebben we een trip gemaakt naar het Ream national park hier zijn we met een boot doorheen gevaren en nog een korte wandeling gemaakt. Het was erg gezellig maar de trip stelde niet erg veel voor. Daarna heb ik afscheid genomen van de jongens, genoeg gefeest dus heb ik de nachtbus naar Phnoh Penh genomen. Ook hier kreeg je weer een matrasje aangewezen die je moest delen met een andere reiziger. Dit keer een jonge Oosterijkse backpacker gelukkig;) Daarna moest ik overstappen in een bus naar Battambang. Hier helaas geen bedjes dus maar gewoon verder slapen in een stoel. Na een paar uur rijden werd ik weer wakker, de jongen naast mij was ook wakker geworden en keek me met een vreemde blik aan. Wat bleek, deze jongen ken ik vanuit Nederland. Ik ben wel eens op een feestje geweest in zijn studentenhuis in Utrecht. Erg toevallig om elkaar hier weer tegen te komen in een bus op weg naar een klein plaatsje in Cambodja. Hij reisde samen met een Australisch meisje en in het hostel ontmoette we nog twee Zweedse meiden met wie we in twee dagen de omgeving van Battambang hebben verkend.
Een aardige tuk tuk chauffeur heeft ons die twee dagen overal heen gereden, ons laten proeven van locale delicatessen (rat) en ons het één en ander verteld over de omgeving. Zo hebben we een ritje met de bambootrain gemaakt (Dit soort treintjes van bamboe werden in de jaren 80 werden gebruikt voor het vervoeren van goederen omdat de wegen vernield waren door de oorlog) we zijn naar een krokodillenfokkerij geweest (waar krokodillen worden gefokt voor de verkoop van leer en vlees) hebben een vismarkt bezocht ( Wat er heel anders aan toe gaat dan de vismarkt bij ons in het dorp) En zijn naar de Batcaves gegaan. Elke dag rond 6 uur vliegen er vele duizenden vleermuizen uit deze enorme grot naar buiten om op jacht te gaan. Een prachtig gezicht! De terugweg in de tuk tuk stopten we nog even aan de kant van de weg waar je een lange sliert aan vleermuizen langs de hemel ziet verschijnen. Het hield ook gewoon niet op, er bleven er maar meer komen. We zijn uiteindelijk maar verder gereden. We hebben nog een dag over het platteland gereden en wat tempels bezocht. Ik vond het erg bijzondere en leuke dagen in Battambang. Je zag hier niet zoveel toeristen en zo meer van het hedendaagse leven in Cambodja. Ook hier zag je weer overal kinderen aan het werk, kleine gammele huisjes, echte armoede maar zo lief en gastvrij dat de mensen hier waren. Heel bijzonder.
Na Battambang ben ik doorgereist naar Siem Reap. Waar Tom , Georgie en Sara (Nlse jongen en Australisch en Duits meisje met wie ik al eerder ben opgereist) inmiddels ook waren aangekomen. We hadden een erg chill hostel met zwembad en hebben dan ook een heerlijk dagje gerelaxt.
De volgende dag hebben we om 4.45 een tuktuk gepakt richting de tempels van Angkor
"De eerste tempels werden gebouwd in 802 en pas honderden jaren later waren de laatste stenen gelegd. Dit alles vond plaats bij de belangrijke stad Angkor, wat eeuwen lang de hoofdstad van het Khmer rijk was. In de 15e eeuw verlieten de Khmer echter de stad en raakte de stad, inclusief alle tempels, in de vergetelheid. Vier eeuwen later herontdekte de Fransen de tempels. In de jungles, hevig aangetast door de vegetatie, vonden zij het gigantische complex. Sindsdien zijn ze met veel precisie bezig aan de restauratie van de tempels, een proces waar ze vandaag de dag nog steeds mee bezig zijn"
Angkor de belangrijkste tempel van Angkor, ligt net buiten Siem Reap. Het hele Angkor gebied is ongeveer 300 vierkante kilometer groot, gelukkig liggen de beroemdste tempels in de buurt van Siem Reap. Wij zijn zo vroeg gegaan om Ankor Wat met zonsopkomst te bezichtigen. Helaas was het wat bewolkt waardoor dit wat tegenviel maar dat was helemaal niet erg want wat was het geweldig om op verkenning te gaan in en rond Angkor Wat en alle andere tempels! We bleven bij elke tempel zolang we wilden en de tuk tuk bracht ons dan weer naar de volgende. Je kunt er echt uren rondstruinen, er is steeds wat te zien, ook is elke tempel wel weer anders ik vond het echt geweldig!
De volgende dag was het erg slecht weer waardoor we niet veel konden doen, we waren graag nog een dag naar de tempels gegaan maar dit ging dus niet door. We hebben nog wat marktjes bezocht en zijn s’avonds uit gegaan in Siem Reap wat erg gezellig was we hebben nog de Macarena gedanst met een stel Ladyboys:D het kan hier allemaal!
Daarna hebben Tom en ik de bus gepakt naar Bangkok. Waar we onze laatste daagjes hebben gebruikt om Bangkok (en het krankzinnige uitgaansleven) te verkennen, souvenirs te kopen en ons voor te bereiden op onze thuiskomst..
En toen zat het er alweer op, een half jaar is voorbij gevlogen..
Een half jaar waarin ik zoveel heb gezien, beleefd, geleerd.. Alle lieve mensen die ik heb ontmoet, het was geweldig! Een reis waar ik nog veel aan terug zal denken..
Na lang wachten was het visa geregeld en na nog langer wachten werden we opgepikt door een bus naar Stueng Traeng. Hier moest ik overstappen op een kleinere bus die vervolgens volgestouwd werd. Ik zat gezellig met 4 Cambodjaanse jongens helemaal achterin waar ik mijn benen 3 uur lang in dezelfde - de enige mogelijke houding heb moeten houden op de hobbelige weg naar Banlung.
Ik ben naar Banlung gereisd omdat ik had gehoord dat je daar pure, ruige jungletrekkings kon doen en ik dit erg graag mee wou maken. Ten Noorden van Banlung ligt het Virachey national park dit natuurgebied is nog niet volledig verkend en is het thuis van veel verschillende diersoorten ( apen, vogels, beren, luipaarden en olifanten)
Eenmaal aangekomen in Banlung vouwde zich nog 4 andere backpackers zich uit het minibusje en zijn we met zn 5en op zoek gegaan naar een slaapplek. We kozen ervoor om lekker luxe in een hotel te gaan slapen, wat hier nog steeds bijna niks kost.
De volgende dag zijn we in het stadje opzoek gegaan naar een tourorganisatie bij wie we een meerdaagse jungletrekking zouden kunnen boeken.
We kwamen uit bij Luckytours, dit bedrijfje word gerund door 4 broers die om beurten met een groep een tocht door de jungle maken.
Je had de keuze uit verschillende trekkings, deze verschilden in lengte, duur en plaats. Wij kozen voor de 3daagse track die de volgende dag van start ging. We hadden vroeg afgesproken bij een restaurantje waar we een ontbijtje kregen. Onze groep bestond uit:
Sokha- onze gids ( een 18 jarige jongen, de jongste van de broers) 1 Duitse man en 1 Engelse, 1 Zwitserse en 2 Franse jongens. En 1 Australisch en 1 Chinees meisje. Met een auto werden we naar de ferry gereden.
Aan de overkant van de rivier stonden een stel jonge jongens met scooters te wachten. Wij werden verzocht om er één uit te zoeken en er bij achterop te springen. We reden zo’n 10 minuten over smalle zandweggetjes, door diepe kuilen en langs kleine huisjes gemaakt van bamboe.
We stopten bij een huisje, hier kregen we een lunch voorgeschoteld. (rijst met kip en groenten) en hierna begon de echte jungletrekking. 4 jongens gingen met ons mee. Deze wonen hier aan de rand van de jungle en spreken geen woord Engels. Gelukkig spreekt Socha goed Engels en dus kon hij het één en ander vertalen.
We hebben gelopen tot dat het donker werd en zetten ons kamp om bij een waterval waar we onszelf even konden wassen. Daarna werd een net gespannen in de waterval en een uurtje later hadden we twee vissen gevangen. Ook hadden de jongens nog twee kikkers weten te vangen. Deze werden geroosterd boven een vuurtje en werden door ons opgepeuzeld met wat rijst en groenten. ( De rijst en groenten hadden we meegenomen vanuit Banlung) Onze voorraad water was er alweer doorheen en dus kookten we wat water uit de rivier waar we vervolgens onze drinkflessen weer mee vulden. Na een tijdje om het vuur te hebben gezeten hadden de jongens het idee om een nachtwandeling te gaan maken. Omdat je dan meer kans hebt om wilde dieren tegen te komen. Ik en nog 2 jongens gingen met de gidsen mee. We hadden zaklampen en in de duisternis lichtten honderden oogjes op. Dit was afkomstig van spinnen en andere insecten ( hier was ik in Australië al achter gekomen) zo hebben we een uur doodstil door de jungle gelopen. We hoorden vele onbekende geluiden maar zijn geen grote dieren tegengekomen op heel veel insecten, een paar kikkers en een hertje die aan het drinken was bij een stroompje.
Die nacht sliepen we in leger hangmatten. Deze hangmatten waren voorzien van een muggennet en sliepen, voor een hangmat, vrij comfortabel. Het is erg bijzonder om op deze manier te overnachten in de jungle, al die geluiden.. Vet!
’s Nachts werd ik nog wel een keer wakker omdat er iets tegen me aan liep. Ik keek op, pakte mijn zaklampje maar zag niks.. dat was best wel een klein beetje eng.. Gelukkig ben ik toch wel weer vrij snel in slaap gevallen. De volgende ochtend bij zonsopkomst zijn we opgestaan en hebben ontbeten met (als vanzelfsprekend) rijst en groenten. Na ons kamp weer afgebroken te hebben kon de wandeling voortgezet worden. De jungle werd steeds dichter begroeid en de jongens moesten hun kapmessen gebruiken om een weg te banen. Desondanks waren er stukken waar we niet anders konden dan kruipen of klimmen. Erg zwaar maar wel een echte uitdaging. Af en toe stopten we en onze gidsen vertelden iets over de omgeving, de dieren, bomen en planten die we tegenkwamen en om te drinken. Ondanks dat dit warm rivierwater was, waren onze flessen al snel leeg. De tijd die we hebben gelopen zonder water was nog zwaarder. Wij wisten niet hoelang het nog duurde voordat we voor de rivier waren maar Socha verzekerde ons dat we bijna bij de rivier zouden zijn. Onderweg kapten de jongens nog wat bamboe waar wat water in zat dat drinkbaar was. En na nog een hele tijd lopen kwamen we aan bij de rivier waar we direct het water van kookte zodat we weer drinkbaar water hadden. Ook hebben we er een verfrissende duik in genomen en mochten we even bijkomen.
Na de lunch gingen we weer verder, de tocht vervolgde zich. Onderweg klommen Socka en de jongens in bomen om eetbare vruchten te plukken. We kwamen onderweg nog een grote zwarte slang tegen en na nog een paar uur lopen moesten we een rivier oversteken. Met de backpacks op ons hoofd zijn we naar de overkant gelopen. Daar aangekomen zagen we dat er aan de andere kant van de rivier een aapje ons nauwlettend in de gaten hield. Socka vertelde ons dat het nu niet meer lang zou duren voor we onze bestemming (een gezin die in het oerwoud woont) zouden bereiken. Dit mocht ook wel want het was bijna donker.. We volgden de rivier nog een tijdje en zagen vervolgens een klein(van bamboe gemaakt) huisje staan. Rondom het huis liepen een paar varkens en kippetjes. Het gezin was erg vriendelijk en we mochten binnen slapen. Althans een paar, het was erg klein dus er moesten er alsnog een paar in de hangmat buiten slapen. Het gezin maakte een lekkere maaltijd voor ons klaar en er werden twee potten met rijstwijn aangebroken. Waar wij ons te goed aan mochten doen! Het was een erg gezellige avond.
De volgende dag heeft de familie ons de tabak en bananenplantage laten zien waarna we ons opfristen in de rivier en aan het laatste deel van de jungetocht begonnen.
Na een paar uurtjes wandelen kwamen we rond de middag aan bij een “dorpje” er stonden 3 kleine bamboe huisjes maar er liepen wel 10 volwassenen en een heel stel kinderen. Socka liep naar de groep toe en overlegde wat. De kinderen renden met z’n allen de jungle in en kwamen even later terug met 2 spinnen. 1 vogelspin en één iets kleiner soort maar nog steeds een monster! De kinderen hadden ze uit hun nest gelokt en gevangen zodat wij ze ook even konden bekijken. Wat een beesten.. sommige van ons wouden de spinnen wel even vasthouden maar ik heb het niet gedaan.. Van te voren dacht ik dat doe ik wel even maar nee nu ze zo voor me liepen paste ik toch maar.. brrr
Na de lunch hebben we nog een paar uurtjes gelopen en kwamen we weer aan op de plek waar we onze trip waren begonnen. We hebben daar nog wat gegeten en werden door de jongens weer naar de ferry gebracht. En zijn vervolgens met auto’s weer naar Banlung gereden.
Ik vond het jammer dat het er alweer op zat, we hadden een erg leuke groep en de spanning van je weg door de jungle banen en nooit weten wat je tegenkomt lag me wel! Deze tocht was dan ook 20x beter dan de jungletrip die ik in Chang Mai heb gemaakt. Ik ben nog één dag met de groep in Banlung gebleven waarnaar ik me weer afsplitste en de bus naar Phnom Penh heb genomen. Weer zat ik in een erg krakkemikkige bus met alleen maar locals.
s’ Avonds kwam ik aan in de hoofdstad van Cambodja. Met een tuktuk ben ik naar een hostel gebracht. Daar leerde ik Milou kennen, een Nederlands meisje met wie ik wat ben gaan eten in de stad. We hadden allebei al wat gelezen over de verschrikkelijke dingen die hier in Cambodja zijn gebeurd ten tijde van de Khmer Rouge. (1975-1979) maar wilden er nog meer van horen en andere reizigers raden ons aan om het genocidemuseum en de Killing fields te bezoeken. We hebben de volgende dag een tuk tuk aangehouden die ons hier heen zou brengen. Eerst stopten we bij de Killing fields , hier zijn 147 massagraven gevonden waar duizenden slachtoffers van het wrede Pol Pot bewind op en naast elkaar liggen begraven. Veel van de graven zijn nog niet geopend maar van de schedels van wel opgegraven lijken is een monument gemaakt. Het is een glazen toren in de vorm van een stupa met hierin honderden, misschien wel duizenden, schedels. Echt bizar. Bij binnenkomst kun je koptelefoon pakken die je langs de graven leidt en je verteld over wat er allemaal is gebeurd tijdens de Rode Khmer. Dit was erg indrukwekkend, we hielden het ook dan ook niet droog. Hierna zijn we naar het genocidenmuseum gebracht, deze voormalige school is in de tijd van de rode Khmer omgebouwd tot gevangenis/ martelcentrum. Hier werden duizenden, zogenaamde tegenstanders van het Pol Pot regime, eerst gemarteld en uiteindelijk bijna allemaal vermoord. We liepen door de gebouwen waar een tentoonstelling met de (martel)werktuigen en foto’s van de slachtoffers daarvan wordt gehouden. De cellen, de werktuigen en de honderden foto’s van de slachtoffers maakten op ons veel indruk en we zijn halverwege weggegaan omdat we echt niet meer aan konden zien, echt verschrikkelijk wat mensen elkaar aan kunnen doen, niet te beschrijven.. In totaal zouden onder zijn bewind anderhalf tot twee miljoen Cambodjanen zijn omgebracht. Dat was toen een vijfde van de Cambodjaanse bevolking. Dat zoiets zo kort geleden nog heeft kunnen gebeuren.. Geeft stof om over na te denken. Ik was erg blij dat ik samen met Milou was, we konden er gewoon in het Nederlands over napraten en zijn s’avonds nog even de stad in gegaan en hebben wat marktjes bezocht. De volgende dag ben ik op de bus gestapt richting Shinoukville, dit is ligt in het zuiden van Cambodja aan de kust.
In de bus zat naast een heel stel Cambodjanen ook een Nederlandse jongen, Tom.
Na een levensgevaarlijke busrit (ik heb letterlijk mijn leven een paar keer aan me voorbij zien flitsen, er bestaat hier niet zoiets als verkeersregels en een rijbewijs volgens mij..) kwamen we aan in Shinoukville. Een mooi kustplaatsje, heel anders dan wat ik tot nu toe van Cambodja had gezien. Dat was voornamelijk oud en armoedig en niet zoveel toeristen. Hier barste het van de backpackers en waren overal pubs en restaurants te vinden. We zijn ’s avonds heerlijk uit eten geweest met een groepje uit het hostel en zijn hierna gaan stappen.
Dit was weer even heel wat anders dan waar ik me de laatste dagen mee bezig had gehouden.. De volgende dag hebben we heerlijk gechilld aan het strand en zijn ’s avonds naar de bios geweest (of nouja bios.., je kon een film huren en kreeg dan een hokje toegewezen waar je hem kon kijken;)
De volgende dag heb ik de boot naar Koh Rong gepakt. Tom, Ellen (het Zweedse meisje) en nog een stel andere jongens bleven nog in Shinoukville omdat daar een Boozcruise vandaan zou vertrekken. Ik had meer zin om lekker te relaxen op een paradijselijk mooi eilandje en ben dus al een dag eerder daarheen vertrokken. We werden op een grote boot geladen en we maakten het onszelf gemakkelijk door boven op het dak van het boot te gaan liggen. Daar ontmoette ik een Belg en een Fransman met wie ik op Koh Rong een bungalowtje deelde. De verhalen die ik over Koh Rong had gehoord bleken te kloppen! Wat een klein paradijsje! Prachtig witte stranden, lekker eten en bovendien een erg relaxte sfeer. ‘S avonds werden er leuke feestjes georganiseerd maar niet zo massaal als in Shinoukville.
De volgende dag zijn we naar het strand aan de andere kant van het eiland gelopen. Het was hier erg rustig en we hebben heerlijk gezwommen, en gechilld op het strand. Ik hoorde dat Georgie (met wie ik in Laos ben omgegaan) ook op het eiland was en we zijn ‘s avonds uit eten geweest en hebben een nachtje doorgehaald.
De volgende dag zijn we met een hele groep naar Long beach gelopen, hiervoor moest je een weg door de jungle banen maar dat was het zeker waard. Een geweldig lang wit zand strand en s’avonds konden we genieten van een prachtige zonsondergang. Hierna namen we de boot terug naar de andere kant van het eiland, en hebben we ’s nachts met lichtgevend plankton gezwommen! Ik had in Thailand een snorkelset gekocht en deze kwam nu goed van pas! Als je met je lichaam bewoog lichtte al het plankton rondom op. Een hele bijzondere ervaring!
De volgende dag werd ik helaas ziek wakker misschien dat het aan het eten heeft gelegen want een Chileense vriend was ook ziek. We zijn maar op het strand onder een palmboom gaan liggen en hebben de hele dag op en neer naar de wc gerend. Verschrikkelijk, maar fijn dat we niets hoefden te doen en rustig uit konden zieken. We zijn ook maar vroeg naar bed gegaan en de volgende dag ging het alweer een stuk beter. Inmiddels waren mijn vrienden uit Shinoukville ook aangekomen op het eiland en we zijn samen weer (dwars door de jungle) naar Long Beach gelopen. We hebben daar een bungalowtje gehuurd en er een gezellige avond van gemaakt rondom het kampvuur.
De volgende dag ben ik met de groep Nederlandse jongens weer naar Shinoukville gegaan waar we weer een pubje in zijn gedoken. De dag daarop hebben we een trip gemaakt naar het Ream national park hier zijn we met een boot doorheen gevaren en nog een korte wandeling gemaakt. Het was erg gezellig maar de trip stelde niet erg veel voor. Daarna heb ik afscheid genomen van de jongens, genoeg gefeest dus heb ik de nachtbus naar Phnoh Penh genomen. Ook hier kreeg je weer een matrasje aangewezen die je moest delen met een andere reiziger. Dit keer een jonge Oosterijkse backpacker gelukkig;) Daarna moest ik overstappen in een bus naar Battambang. Hier helaas geen bedjes dus maar gewoon verder slapen in een stoel. Na een paar uur rijden werd ik weer wakker, de jongen naast mij was ook wakker geworden en keek me met een vreemde blik aan. Wat bleek, deze jongen ken ik vanuit Nederland. Ik ben wel eens op een feestje geweest in zijn studentenhuis in Utrecht. Erg toevallig om elkaar hier weer tegen te komen in een bus op weg naar een klein plaatsje in Cambodja. Hij reisde samen met een Australisch meisje en in het hostel ontmoette we nog twee Zweedse meiden met wie we in twee dagen de omgeving van Battambang hebben verkend.
Een aardige tuk tuk chauffeur heeft ons die twee dagen overal heen gereden, ons laten proeven van locale delicatessen (rat) en ons het één en ander verteld over de omgeving. Zo hebben we een ritje met de bambootrain gemaakt (Dit soort treintjes van bamboe werden in de jaren 80 werden gebruikt voor het vervoeren van goederen omdat de wegen vernield waren door de oorlog) we zijn naar een krokodillenfokkerij geweest (waar krokodillen worden gefokt voor de verkoop van leer en vlees) hebben een vismarkt bezocht ( Wat er heel anders aan toe gaat dan de vismarkt bij ons in het dorp) En zijn naar de Batcaves gegaan. Elke dag rond 6 uur vliegen er vele duizenden vleermuizen uit deze enorme grot naar buiten om op jacht te gaan. Een prachtig gezicht! De terugweg in de tuk tuk stopten we nog even aan de kant van de weg waar je een lange sliert aan vleermuizen langs de hemel ziet verschijnen. Het hield ook gewoon niet op, er bleven er maar meer komen. We zijn uiteindelijk maar verder gereden. We hebben nog een dag over het platteland gereden en wat tempels bezocht. Ik vond het erg bijzondere en leuke dagen in Battambang. Je zag hier niet zoveel toeristen en zo meer van het hedendaagse leven in Cambodja. Ook hier zag je weer overal kinderen aan het werk, kleine gammele huisjes, echte armoede maar zo lief en gastvrij dat de mensen hier waren. Heel bijzonder.
Na Battambang ben ik doorgereist naar Siem Reap. Waar Tom , Georgie en Sara (Nlse jongen en Australisch en Duits meisje met wie ik al eerder ben opgereist) inmiddels ook waren aangekomen. We hadden een erg chill hostel met zwembad en hebben dan ook een heerlijk dagje gerelaxt.
De volgende dag hebben we om 4.45 een tuktuk gepakt richting de tempels van Angkor
"De eerste tempels werden gebouwd in 802 en pas honderden jaren later waren de laatste stenen gelegd. Dit alles vond plaats bij de belangrijke stad Angkor, wat eeuwen lang de hoofdstad van het Khmer rijk was. In de 15e eeuw verlieten de Khmer echter de stad en raakte de stad, inclusief alle tempels, in de vergetelheid. Vier eeuwen later herontdekte de Fransen de tempels. In de jungles, hevig aangetast door de vegetatie, vonden zij het gigantische complex. Sindsdien zijn ze met veel precisie bezig aan de restauratie van de tempels, een proces waar ze vandaag de dag nog steeds mee bezig zijn"
Angkor de belangrijkste tempel van Angkor, ligt net buiten Siem Reap. Het hele Angkor gebied is ongeveer 300 vierkante kilometer groot, gelukkig liggen de beroemdste tempels in de buurt van Siem Reap. Wij zijn zo vroeg gegaan om Ankor Wat met zonsopkomst te bezichtigen. Helaas was het wat bewolkt waardoor dit wat tegenviel maar dat was helemaal niet erg want wat was het geweldig om op verkenning te gaan in en rond Angkor Wat en alle andere tempels! We bleven bij elke tempel zolang we wilden en de tuk tuk bracht ons dan weer naar de volgende. Je kunt er echt uren rondstruinen, er is steeds wat te zien, ook is elke tempel wel weer anders ik vond het echt geweldig!
De volgende dag was het erg slecht weer waardoor we niet veel konden doen, we waren graag nog een dag naar de tempels gegaan maar dit ging dus niet door. We hebben nog wat marktjes bezocht en zijn s’avonds uit gegaan in Siem Reap wat erg gezellig was we hebben nog de Macarena gedanst met een stel Ladyboys:D het kan hier allemaal!
Daarna hebben Tom en ik de bus gepakt naar Bangkok. Waar we onze laatste daagjes hebben gebruikt om Bangkok (en het krankzinnige uitgaansleven) te verkennen, souvenirs te kopen en ons voor te bereiden op onze thuiskomst..
En toen zat het er alweer op, een half jaar is voorbij gevlogen..
Een half jaar waarin ik zoveel heb gezien, beleefd, geleerd.. Alle lieve mensen die ik heb ontmoet, het was geweldig! Een reis waar ik nog veel aan terug zal denken..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
