Deel 1- Regenwoud Cairns, Melbourne, GOR

Een hele goede morgen vanuit Sydney!
Ik heb weer heel wat te vertellen dus ga er maar eens goed voor zitten;)
We beginnen waar het vorige verslag eindigde, in Cairns.
In de vroege morgen van 12 november zijn we met z'n 5en aan onze 6 daagse roadtrip begonnen naar het Daintree rainforest. Vanuit Cairns zijn we via de Captain Cook highway naar Port Douglas gereden. Prachtige weg langs de oceaan, bergen, regenwoud. Na vele stops kwamen we het eind van de middag aan in Port Douglas. We hebben hier een wandeling gemaakt en van een prachtige zonsondergang genoten terwijl we in de zee zwommen. Erg bijzondere ervaring, het water is hier ontzettend warm, net een bad. Normaal kun je hier niet de zee in vanwege de kwallen maar hier konden we een stukje de zee in omdat er netten waren gespannen die de kwallen tegenhouden.
Na de zonsondergang hebben we ingechecked in Parrotfish. Erg gezellig hostel met zwembad en bar. 's Avonds werd er een pokertoernooi gehouden en Joost, Marco en ik besloten mee te doen.
Het waren niet alleen maar backpackers die meededen aan het toernooi, ook de locals deden mee . (waren mooie geldprijzen te winnen) Ik was misschien een tikkeltje te enthousiast om mezelf in te schrijven want het ging er nogal professioneel aan toe.. Goede ervaring maar moet toch nog even oefenen voordat ik weer meedoe aan een toernooi;p Joost en Marco hielden het wat langer vol maar konden het ook niet winnen van de locals... De volgende dag zijn we het dorp in gegaan en hebben de haven en de stranden bezichtigd en veel mango's gegeten, er groeien hier veel mangobomen langs de weg dus je kunt ze zo van de grond oppikken, heerlijk!
We zijn nog 1 nacht in het hostel gebleven. En zijn de volgende dag naar Mossman gorge gereden.
Daar hebben we een wandeling gemaakt in het regenwoud en daarna een duik genomen in de mossman river, dat was even wat anders dan de zee... ijskoud.. maar heerlijk verfrissend na een lange hike.
Daarna zijn we doorgereden naar Cow bay, waar we in Crocodylus Village onze nacht zouden gaan doorbrengen. Dit hostel/camping was midden in het regenwoud en we hadden ons eigen 'hutje' s' Avonds besloten we om bordspellen te gaan spelen (monopoly, risk) erg knus, gezellig met z'n allen om de tafel, kaarsjes aan, de geluiden van het regenwoud om je heen. insecten overal;) De volgende dag zijn we naar Cape Tribulation gereden. Onderweg 2 korte tracks gedaan. In Cape tribulation sliepen we in The Beach House. Weer een erg mooi hostel , dit keer aan het strand in plaats van in het regenwoud. Heerlijk zwembad, de rest van de dag chill aan gedaan.. De volgende dag ging om 7 uur de wekker. Na de nodige voorbereidingen (stevig ontbijt, hikingsschoenen, insectenspray, zonnebrand, voldoende water) kon onze hike naar de top van mount Sorrow beginnen.
We moesten ons inschrijven bij het hostel voor het geval dat we verdwaald zouden raken o.i.d.;)
Mount Sorrow is 683 meter hoog en is midden in de bush wat het klimmen nog interessanter maakt! De weg tot de top kostte ons zo'n 2,5 uur en ik kwam er niet zonder kleerscheuren vanaf... (foto's volgen..) Het begin van de track was nog goed te doen maar het werd steeds steiler naarmate de weg vorderde. Het regenwoud was erg afwisselend, sommige stukken met hele hoge bomen en andere keren konden we geen hand voor ogen zien door al de bladeren en de dichte begroeiing. Op bepaalde gedeeltes waren touwen geplaatst om het klimmen iets te vergemakkelijken. Hoe hoger we kwamen hoe vochtiger het werd en ja hoor daar waren de eerste bloedzuigers.. Gelukkig waren we goed voorbereid door een lange broek aan te trekken en door onze enkels en schoenen in te sprayen met insectenspray.. Ze zijn niet giftig/gevaarlijk maar toch... Je mag ze niet van je huid aftrekken maar moet wachten tot ze zichzelf vol hebben gezogen. En ja er waren veel wandelaars die ze op hun enkels en benen hadden brr..
Aangekomen op het hoogste punt van mt. Sorrow hebben we lekker gelucht met broodjes pindakaas en genoten van het prachtige uitzicht.
Moe maar voldaan begonnen we aan de tocht naar beneden. Ook dit was niet gemakkelijk en op een stijl gedeelte gleed ik uit en viel een heel stuk naar beneden waar ik werd opgevangen door een boomstronk.. M'n broek was al gescheurd maar nu was er echt niks meer van over en ook m'n lichaam kwam niet ongeschonden uit de strijd, door de val had ik een grote snee op m'n bovenbeen. Maarja geen tijd om te huilen, gewoon doorbikkelen;)
Aangekomen in het hostel werd ik nogal vreemd aangekeken.. Van mn broek was niet veel meer over en de stukken stof die nog over waren waren doordrenkt met bloed.. Maar zoals altijd lijkt het erger dan het is en na een douche was er alleen een snee en een mega blauwe plek over. Van de broek heb ik helaas afscheid moeten nemen:(
De volgende dag zijn we weer naar Port douglas gereden. Onderweg zijn we gestopt in een klein dorpje waar we een vlindertuin hebben bezocht (prachtig!), over de markt zijn gelopen en waar we kokosnootmelk hebben gedronken (en jaa ik heb hem zelf opengemaakt!)
De avond en nacht hebben we weer doorgebracht in de Parrotfish. En toen was het helaas alweer tijd om richting Cairns te gaan. Daar zijn we naar het zwembad gegaan en zijn 's avonds met z'n allen uit eten gegaan en hebben nog even een nachtje doorgehaald waar we ook weer veel mensen tegen kwamen met wie we samen hadden gereisd/ontmoet op de oostkust. Super gezellige avond gehad maar helaas aan alles komt een einde en de volgende dag was het dan echt tijd om afscheid te nemen. Ik werd s' ochtends om 8 uur door mijn vrienden gedropt bij het vliegveld waar om 10 uur mijn vlucht naar Melbourne zou vertrekken. De vlucht verliep prima. Vanuit de lucht kon je goed zien hoe droog het hier is, eindeloze vlaktes met alleen maar zand. Veel backpackers pakken een stuk van de outback mee en rijden dagen door de woestijn om Alice springs en de Ayers rock te bezoeken (Religieuze plaats voor de Aboriginals en een toeristische attractie voor de westerlingen....)
Ik heb ervoor gekozen om dit niet te doen tijdens de trip, dus ik moet nog wel een keer terugkomen voor de Outback, de westkust en Tasmanië! ;)
Het was even schrikken toen we het vliegtuig uitstapten, men had me er al voor gewaarschuwd... koud!
Van het warme, vochtige Cairns was Melbourne wel weer even wennen en binnen no time had ik mijn lange broek en vest onderuit m'n backpack gevist.. Ik werd vanaf het vliegveld opgepikt door Chris en Gay Lagerweij. Een Australische familie met Kootwijkerbroekse roots die mij welkom heetten in hun huis in Melbourne. In totaal ben ik hier 1,5 week gebleven. Heerlijk bijgekomen van alle drukte van de oostkust. Ik kreeg een eigen kamer toegewezen met tweepersoonsbed. Wat een luxe na weken slapen in hostels, tenten etc.
Chris en ik zijn op de eerste dag de stad rond gaan touren, op de fiets (lekker op z'n Hollands;) wat nog niet meeviel... Het fietsen aan de linkerkant van de weg en zo druk... We hebben het overleefd maar de volgende dagen heb ik toch maar net zo veilig de trein/tram genomen om in de stad te komen.. Tijdens de Whitsundays trip had ik twee Duitse meiden leren kennen die nu beiden in Melbourne aan het werk zijn. Met hun ben ik tijdens deze dagen veel opgetrokken en heb ik de stad en het nachtleven verkend;) Ook ben ik een avond naar een concert van de vriend van Lexie geweest (Lexie en Sophie zijn de dochters van Chris en Gay)
Jack is de zanger van the rolling perpetual groove show. Zij spelen een mix van blues, rock, funk en wat al niet meer:P Echt goed! mocht je benieuwd zijn: http://therollingperpetualgrooveshow.bandcamp.com/album/the-rocket-propelled-grenades-part-i Beetje ver weg voor jullie om te bezoeken maar wie weet gaan ze het ook wel maken in Europa, ze hebben mijn vertrouwen haha
Verder ben ik 1 dag naar het strand geweest (de enigste dag dat het kon;) in st. Kilda, gave plek, veel jongeren, kitesurfers, goede sfeer. Het water was weer weer even wennen.. van zo'n 27 graden naar slechts 13... maar ach je gaat toch vooral de zee in om af te koelen:o
De volgende dag heb ik Chris geholpen met het verbouwen van het tuinhuisje en hebben we de dag afgesloten met een bbq en een paar door Chris' zelf gebrouwde biertjes, wat verrassend goed smaakte!
Het waren goede dagen in Melbourne, het laidbacksfeertje, de gastvrijheid van de familie. Maar zo zachtjes aan ben ik me weer gaan focussen op what to do next. Ik wou graag de Great ocean road gaan doen. Dit is de weg van Melbourne naar Adelaide en schijnt erg mooi te zijn. Helaas konden de Duitse meiden geen paar dagen vrij krijgen van hun werk en moest ik dus op zoek naar mensen die deze trip ook wouden maken. Vrij snel na mijn post op Gumtree (een Australische site waar veel backpackers een lift/ reispartners zoeken) kreeg ik een reactie van een Nederlandse jongen Nick en al snel melden 3 anderen ( een Francaise Marie-mo, een Canadese Serina en een Duitser Mike) zich aan en was het gezelschap compleet. Nick en ik hebben samen de auto gehuurd en de volgende dag kon onze roadtrip van start gaan nadat we de plaatselijke Aldi hadden geplunderd.
De eerste stop was Geelong waar we hebben gepicknickt en daarna een mooie wandeling langs de kust hebben gemaakt. In de namiddag streken we neer op een gratis camping in de bossen van Lorne en heb ik mijn eerste koala in het wild gezien! Hij stak op z'n dooie gemakje de weg over, net voor onze auto superschattig! We hebben daar 's avonds heerlijk gebarbecued en wijn gedronken onder de sterrenhemel. Dit was wel nodig om ons zelf ook maar iets op te warmen voor de nacht... Wat hebben we het koud gehad de eerste nacht. We hadden tenten gekocht voor de roadtrip maar het was zo koud dat ik besloot om maar in de auto te gaan slapen. Wat iets beter ging.. De volgende dag begon wat brak dus besloten we onze stijve ruggen weer los te maken met een stevige wandeling door de prachtige omgeving, met als hoogtepunt een waterval in het hart van het bos. Geweldig. De volgende stop was Apollo Bay waar we van plan waren naar het strand te gaan alleen zat het weer niet echt mee dus zijn we meteen doorgereden naar de 12 Apostles (12 grote rotsen in de zee) En zijn we doorgereden naar de camping. Hier zijn we kaartspelletjes gaan doen en vroeg gaan slapen. De volgende dag was het weer wat opgeknapt en konden hebben we een lui middagje doorgebracht op het strand van port Fairy. 's avonds hebben we onze trip vervolgd naar het Grampians National park waar we weer een mooie plek vonden om te barbequen. We hebben heerlijk gegeten alleen konden we niet met elkaar praten door de miljoenen mega- krekels die hier in de bossen leven. Het was zo'n hard, scherp geluid dat ik m'n muziek oordopjes (gehoorbeschermers) maar heb in gedaan om het enigszins vol te kunnen houden.. Wat wel leuk was aan deze plek, tijdens het eten kwamen tientallen kangoeroes ons gezelschap houden. Voelden we ons toch niet zo alleen;)
Gelukkig was de camping een paar kilometer verderop en was het lawaai niet meer zo goed te horen.. We hebben die avond een groot kampvuur gemaakt met nog wat mensen van de camping en de werden de nodige sterke verhalen verteld. Erg gezellige avond! De volgende dag was alweer de laatste van de trip en het plan was om een deze goed te besteden dus kwamen we alweer onze tenten uit, hikingschoenen aan en daar kon de klim naar the Pinnacle beginnen. Eerst liepen we naar de Grand Canyon, die natuurlijk niets is vergeleken met die van Amerika maar toch was deze ook zeker de moeite waard.
Van daaruit begon de echte klim naar de Pinnacle.
Klauteren en klimmen over grote rotsen en keien, door smalle spelonken en soms erg steile hellingen. Gelukkig was het niet erg warm dus was het goed vol te houden. Na 1,5 uur hadden we de top bereikt. We hadden hier een mooi uitzicht alleen begon het op dat moment te regenen.. wat nou niet echt ideaal is als je de hele weg nog terug moet.. We waren zo verstandig om dus maar niet te lang op de top te blijven en zijn weer naar aan onze tocht naar beneden begonnen. Wat veel moeilijker was dan de weg omhoog. Hoe voorzichtig we ook probeerden af te dalen, uitglijden was onvermijdelijk.. Het bleef regenen en we waren zo blij toen we na meer dan 2 uur doorweekt, uitgeput maar ongedeerd aankwamen bij de auto. We zijn toen maar meteen doorgereden naar Melbourne waar ik weer gedropt werd bij de familie. Na een heerlijk warme douche ben ik maar gauw het heerlijk zachte bedje in gedoken;) Al met al een bijzondere great ocean road met leuke maar ook met minder leuke momenten.. Ja het is ook niet altijd rozengeur en maneschijn..